Dyżury kierowcy; Załoga kilkuosobowa; Tachografy; Gdzie zaliczyć ten okres? Czy muszę przestrzegać czasu pracy kierowców? Dokumentacja. List przewozowy; Zaświadczenie o nieprowadzeniu pojazdu; Wykresówki i dane z kart do tachografu; Licencja transportowa, zaświadczenie npw; Umowy z kierowcami; Ewidencja czasu pracy kierowców
Zagadnienia dotyczące czasu pracy kierowcy budzą wiele wątpliwości w praktyce. Ile czasu można prowadzić samochód z uszkodzonym tachografem cyfrowym? Co zrobić w razie zgubienia karty kierowcy? Ile wynosi termin przechowywania ewidencji czasu pracy kierowcy? Jakie pytania najczęściej pojawiają się na starcie i co budzi najwięcej wątpliwości? Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania znajdziesz poniżej oraz w artykułach: Czas pracy kierowcy - przerwy i odpoczynek i Kontrola Inspekcji Transportu Drogowego - zawiadomienie i kara Ile czasu można prowadzić pojazd z uszkodzonym tachografem cyfrowym? Zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) NR 165/2014 z dnia 4 lutego 2014 r., w razie awarii lub wadliwego działania tachografu przedsiębiorstwo transportowe zobowiązane jest do jego naprawy przez zatwierdzonego instalatora lub zatwierdzony warsztat tak szybko, jak pozwalają na to okoliczności. Jeżeli sprowadzenie pojazdu do bazy przedsiębiorstwa transportowego nie jest możliwe w ciągu tygodnia, licząc od dnia uszkodzenia lub wykrycia wadliwego działania, wówczas naprawy dokonuje się w drodze. Kierowca rejestruje wszystkie swoje aktywności na papierze do wydruków z tachografu odpowiednio je opisując i wypełniając niezbędne pola. Polecamy: Podróże służbowe. Zasady delegowania i rozliczania Jak należy postąpić w razie zgubienia karty kierowcy? Zgodnie z art. 29 rozporządzenia nr 165/2014, w przypadku, gdy karta kierowcy została uszkodzona, działa wadliwie, została zagubiona lub skradziona, kierowca musi zgłosić fakt jej zaginięcia oraz w terminie siedmiu dni kalendarzowych wystąpić o kartę zastępczą do właściwych organów w państwie członkowskim swojego normalnego miejsca zamieszkania (PWPW w Polsce). Następnie kierowca może kontynuować jazdę bez karty kierowcy przez maksymalnie 15 dni kalendarzowych lub w dłuższym okresie, jeśli konieczny jest powrót pojazdu do bazy, pod warunkiem, że kierowca może wykazać brak możliwości przedstawienia lub użycia karty podczas tego okresu. W trakcie jazdy bez możliwości użycia karty postępowanie kierowcy powinno być następujące: początku trasy drukuje dane pojazdu i wpisuje na tym wydruku: dane kierowcy (imię nazwisko, numer karty kierowcy lub prawa jazdy) wraz z podpisem, okresy aktywności. końcu trasy sporządza wydruk dzienny i go podpisuje. Jakich czynności nie zaliczamy do czasu pracy kierowcy? Zgodnie z art. 7 ustawy do czasu pracy kierowcy nie wlicza się: czasu dyżuru, jeżeli podczas dyżuru kierowca nie wykonywał pracy, nieusprawiedliwionych postojów w czasie prowadzenia pojazdu, które powinny być odpowiednio zdefiniowane w dokumentacji wewnątrzzakładowej, dobowego nieprzerwanego odpoczynku (skróconego, regularnego, w dwóch częściach, na promie), przerwy w pracy, o której mowa w art. 16 ust. 1. - przerwa w przerywanym systemie czasu pracy. Jak długo należy przechowywać w firmie ewidencję czasu pracy? Zgodnie z art. 25 ustawy o czasie pracy kierowców pracodawca prowadzi ewidencję czasu pracy kierowców w formie: zapisów na wykresówkach, wydruków danych z karty kierowcy i tachografu cyfrowego, plików pobranych z karty kierowcy i tachografu cyfrowego, innych dokumentów potwierdzających czas pracy i rodzaj wykonywanej czynności lub rejestrów opracowanych na podstawie dokumentów, o których mowa w pkt 1–4. Ewidencję przedsiębiorca jest zobowiązany przechowywać: 3 lata dla pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, 2 lata dla pracowników zatrudnionych na umowie cywilnoprawnej/samozatrudnionych. Jeśli ewidencja jest prowadzona w formie danych źródłowych (punkty 1–4), pracodawca zobowiązany jest dodatkowo do prowadzenia indywidualnych kart ewidencji nieobecności pracownika w pracy z podziałem na rodzaj i wymiar (urlopy, chorobowe itp.). Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie.
Zgodnie z ustawą o czasie pracy kierowcy, konieczna jest przerwa po 6 godzinach pracy. Wynosi ona 30 lub 45 minut, zależnie od czasu pracy w danej dobie. Jednak, jeżeli kierowca wykorzystał omawianą wcześniej przerwę po 4,5 godzinach jazdy, nie przysługuje mu przerwa po 6 pierwszych godzinach pracy.
Jednym z fundamentalnych zagadnień związanych z zatrudnianiem pracownika jest czas pracy. Zagadnienia te szczegółowo normuje Dział VI Kodeksu pracy – określa on maksymalny dobowy wymiar czasu pracy, minimalne okresy odpoczynku czy też zasady pracy w godzinach nocnych. Zawodem, którego czas pracy normują szczególne przepisy prawa, jest zawód kierowcy. Określa go ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz. U. 2004 nr 92, poz. 879). Obowiązuje ona od dnia wejścia Polski do Unii Europejskiej – 1 maja 2004 roku. Jak wygląda czas pracy kierowcy? Jak definiuje się czas pracy kierowcy? Art. 6 ustawy wskazuje, że czas pracy kierowcy to czas od rozpoczęcia do zakończenia pracy, która obejmuje wszystkie czynności związane z wykonywaniem przewozu drogowego. Są to w szczególności: prowadzenie pojazdu załadowywanie i rozładowywanie towarów oraz nadzór nad załadunkiem i rozładunkiem nadzór oraz pomoc osobom wsiadającym i wysiadającym czynności spedycyjne obsługa codzienna pojazdów i przyczep inne prace podejmowane w celu wykonania zadania służbowego lub zapewnienia bezpieczeństwa osób, pojazdów i rzeczy niezbędne formalności administracyjne utrzymanie pojazdu w czystości pozostawanie w gotowości do wykonywania pracy np. w trakcie oczekiwania na załadunek lub rozładunek, których przewidywany czas trwania nie jest znany kierowcy przed wyjazdem. Zgodnie z art. 7 ustawy czas pracy kierowców nie uwzględnia: czasu dyżuru – jeżeli podczas dyżuru kierowca nie wykonywał żadnej pracy nieusprawiedliwionych postojów w czasie prowadzenia pojazdu, np. na załatwienie prywatnych spraw dobowego nieprzerwanego odpoczynku – zgodnie z kp jest nim 11-godzin nieprzerwanego odpoczynku w każdej dobie. Kierowca może korzystać z tego odpoczynku w kabinie samochodu podczas postoju i o ile samochód jest wyposażony w miejsce do spania przerwy w pracy – o których mowa w art. 16 ust. 1, takich jakie wynikają z systemu przerywanego czasu pracy według z góry ustalonego rozkładu przewidującego nie więcej niż jedną przerwę w pracy w ciągu doby, trwającą nie dłużej niż 5 godzin. W przypadku, gdy kierowca wykonuje przewozy regularne, przerwa może trwać nie dłużej niż 6 godzin, jeżeli dobowy czas pracy kierowcy nie przekracza 7 godzin. Podczas przerwy kierowca może swobodnie dysponować swoim czasem. Czym jest dyżur kierowcy i jak go się rozlicza? Zgodnie z art. 151(5) kp pracodawca może zobowiązać pracownika do pozostawania poza normalnymi godzinami pracy w gotowości do wykonywania pracy wynikającej z umowy o pracę w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę. Mówi się wówczas o dyżurze. W sytuacji gdy pojazd jest prowadzony przez dwóch lub więcej kierowców, czas nieprzeznaczony na kierowanie pojazdem jest czasem dyżuru. Czas dyżuru kierowcy nie może być wliczany do przysługującego pracownikowi nieprzerwanego dobowego odpoczynku wynoszącego co najmniej 11 godzin. Za czas dyżuru, z wyjątkiem dyżuru pełnionego w domu, kierowcy przysługuje czas wolny w wymiarze odpowiadającym długości dyżuru, a w razie braku możliwości udzielenia czasu wolnego, wynagrodzenie wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik nie został wyodrębniony – 60% wynagrodzenia. Takie stanowisko potwierdza również wyrok Sądu Najwyższego z 18 stycznia 2012 roku (II PK 116/11): „(…) nie ulega wątpliwości, że czasem dyżuru jest czas nieprzeznaczony na kierowanie pojazdem, w przypadku, gdy pojazd jest prowadzony przez dwóch lub więcej kierowców. Kierowcy mogą bowiem prowadzić pojazd na zmianę. W takim przypadku za czas dyżuru uważa się czas prowadzenia pojazdu przez drugiego kierowcę. (…) Jeżeli kierowca w czasie przeznaczonym na wykonywanie pracy, pracy tej nie wykonuje z przyczyn od siebie niezależnych, to zachowuje prawo do wynagrodzenia na zasadach ogólnych. Nie ma natomiast żadnego uzasadnienia dla przyjęcia tezy, że w okresie niewykonywania pracy (w sytuacji wymienionej w art. 9 ust. 3 ale przypadającej na czas pracy(według obowiązującego go rozkładu) pracownikowi temu przysługuje poza normalnym wynagrodzeniem dodatkowe wynagrodzenie określone w art. 9 ust. 6 Jak orzekł Sąd Najwyższy w przywołanym wcześniej wyroku „jeżeli pracodawca nie wprowadził przerywanego czasu pracy, to czas specyficznego dyżuru kierowcy powinien być wliczany do czasu pracy. Czas pracy kierowcy powinien być tak zaplanowany, aby jasno wynikało, które godziny są ‘normalnymi godzinami pracy’ w ramach etatu, a które są godzinami dyżurowymi”. Czas pracy kierowcy, czyli przerwy i odpoczynek dobowy Podobnie jak ma to miejsce w przypadku pozostałych pracowników, również czas pracy kierowcy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w średnio pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy (art. 11 pkt 1 ustawy o czasie pracy kierowców). Po 6 godzinach pracy kierowcy przysługuje przerwa przeznaczona na odpoczynek w wymiarze nie krótszym niż 30 minut – w przypadku gdy liczba godzin nie przekracza 9 godzin na dobę i 45 minut – gdy liczba godzin pracy w danym dniu jest większa niż 9 godzin. Przerwa może być dzielona na okresy krótsze trwające co najmniej 15 minut każdy, wykorzystywane w trakcie 6-godzinnego czasu pracy lub bezpośrednio po nim. W każdej dobie kierowcy przysługuje 11-godzinny nieprzerwany odpoczynek. Dla celów rozliczania czasu pracy przez dobę należy rozumieć 24 kolejne godziny od momentu rozpoczęcia świadczenia pracy przez kierowcę. Indywidualny czas pracy kierowcy może przewidywać różne momenty rozpoczynania i kończenia pracy, wówczas rozpoczęcie pracy w tej samej dobie nie będzie powodowało obowiązku wypłaty wynagrodzenia za godziny nadliczbowe. W przeciwnym razie należy wypłacić pracownikowi nadgodziny z 50% dodatkiem. Co ważne, te nadgodziny są wymagalne od razu, a nie na zakończenie okresu rozliczeniowego. Aby ich uniknąć należy pamiętać, aby pracownik zaczynał pracę codziennie o tej samej porze lub później, nigdy wcześniej. Dla kierowców wykonujących przewóz drogowy możliwe jest wprowadzenie równoważnego czasu pracy, który daje możliwość przedłużenia wymiaru czasu pracy do 12 godzin na dobę. Czas, o jaki jest wydłużony dobowy wymiar w danym dniu, powinien być równoważony skróconym czasem pracy w innym dniu lub oddaniem dnia wolnego do końca okresu rozliczeniowego. Art. ustawy daje możliwość stosowania wobec kierowców zatrudnionych w transporcie drogowym przerywanego czasu pracy przewidującego nie więcej niż jedną przerwę w pracy w ciągu doby, trwającą nie dłużej niż 5 godzin, jeżeli dobowy wymiar czasu pracy nie przekracza 7 godzin. Za czas przerwy w przerywanym czasie pracy kierowcy przysługuje prawo do wynagrodzenia w wysokości połowy wynagrodzenia określonego w umowie o pracę. Co ważne, w trakcie przerwy pracownik może swobodnie dysponować swoim czasem. Systemy i rozkłady czasu pracy oraz przyjęte okresy rozliczeniowe ustala się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy w porozumieniu z organizacją związkową. W przypadku, gdy pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym lub nie jest obowiązany do tworzenia regulaminu pracy, umieszcza się je w obwieszczeniu na terenie zakładu pracy. Do tworzenia regulaminu pracy jest zobowiązany pracodawca zatrudniający co najmniej 20 pracowników. Natomiast układ zbiorowy zawiera się pomiędzy pracodawcą a związkiem lub związkami zawodowymi. Rozwiązania zawarte w regulaminie pracy lub układzie zbiorowym nie mogą być mniej korzystne niż te w Kodeksie pracy. Pracodawca, u którego nie działa organizacja związkowa, a także ten, u którego organizacja związkowa nie wyraża zgody na zmianę systemów i rozkładów czasu pracy, może stosować wybrane okresy rozliczeniowe po zawiadomieniu właściwego inspektora pracy. W przypadku, gdy praca jest wykonywana w porze nocnej, czas pracy kierowcy nie może przekraczać 10 godzin w każdej dobie. Pora nocna to dla kierowcy okres czterech godzin pomiędzy godziną a Ewidencja czasu pracy kierowcy Pracodawca zatrudniający kierowców prowadzi ewidencję czasu pracy w postaci: zapisów na wykresówkach wydruków danych z karty kierowcy i tachografu cyfrowego plików pobranych z karty kierowcy i tachografu cyfrowego innych dokumentów potwierdzających czas pracy kierowcy i rodzaj wykonywanych czynności. Ewidencję czasu pracy pracodawca zobowiązany jest przechowywać przez okres 3 lat po zakończeniu objętego nią okresu.
Dla każdego zatrudnionego pracownika na stanowisku kierowcy, przedsiębiorca ma obowiązek prowadzić ewidencję czasu pracy kierowcy co jest zgodne z Ustawą o czasie kierowców: Według art. 25.1. wyżej wspomnianej ustawy należy prowadzić taką ewidencję w formie: 1) zapisów na wykresówkach;
- Jak długo należy przechowywać ewidencję czasu pracy pracownika? Czy są w tym zakresie jakieś regulacje? – pyta czytelnik. Karta ewidencji czasu pracy obejmuje informacje o pracy w poszczególnych dobach, w tym w niedziele i święta, w porze nocnej, w godzinach nadliczbowych oraz w dni wolne wynikające z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, dyżurach, urlopach, zwolnieniach od pracy oraz innych usprawiedliwionych i nieusprawiedliwionych nieobecnościach. W stosunku do pracowników młodocianych zakład musi uwzględniać w ewidencji również czas ich pracy przy pracach wzbronionych młodocianym, których wykonywanie jest dozwolone w celu odbycia przez nich przygotowania zawodowego. Do ewidencji dołącza się wnioski pracowników o udzielenie czasu wolnego za nadgodziny. Należy przyjąć, że ewidencja powinna być przechowywana przez trzy lata. Wynika to pośrednio z art. 291 § 1 kodeksu pracy, zgodnie z którym roszczenia ze stosunku pracy ulegają przedawnieniu z upływem trzech lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Celem zaś prowadzenia ewidencji czasu pracy jest prawidłowe ustalenie wynagrodzenia pracownika i innych świadczeń związanych z pracą (art. 149 § 1 Na taki okres jej przechowywania wskazuje także art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (tekst jedn. DzU z 2012 r., poz. 1155 ze zm.). Jest to jedyna regulacja odnosząca się wprost do przechowywania ewidencji, ale dotyczy bezpośrednio tylko pracowników zatrudnionych na stanowiskach kierowców. Okres trzech lat należy w tym wypadku liczyć od końca okresu rozliczeniowego czasu pracy, który obejmuje taki rejestr. Ewidencja nie jest dokumentacją wchodzącą do akt osobowych pracownika ani dokumentacji płacowej. Tylko w przypadku tych dokumentów obowiązuje 50-letni okres przechowywania, liczony od: - momentu ustania zatrudnienia – w przypadku akt osobowych lub - dnia wytworzenia – dla dokumentacji płacowej.
Ewidencja czasu pracy to obowiązek każdego przedsiębiorcy wynikający z Ustawy o czasie pracy kierowców z dnia 16 kwietnia 2004 roku oraz art. 149 Kodeksu pracy. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 28 maja 1996 roku ewidencja musi zawierać dane dotyczące czasu pracy w określonych dniach, w tym także dni
Ewidencja czasu pracy kierowców zatrudnionych na umowę cywilnoprawną oraz samego przedsiębiorcy powinna być przechowywana przez 2 lata. Ewidencję taką można prowadzić na różne sposoby. Mogą to być dane z tachografu i wydruki z karty kierowcy, wykresówki, pliki pobrane z karty kierowcy i tachografu lub inne dokumenty.
Współuczestniczy w projektowaniu kierunków polityki w zakresie bhp oraz nadzoruje jej realizację przez jednostki organizacyjne Spółki. Sprawdź, jak długo należy przechowywać karty ewidencji przydziału odzieży i obuwia roboczego oraz środków ochrony indywidualnej po rozwiązaniu umowy.
IBbMc. 1z72ggi530.pages.dev/2871z72ggi530.pages.dev/3391z72ggi530.pages.dev/1231z72ggi530.pages.dev/531z72ggi530.pages.dev/1011z72ggi530.pages.dev/2331z72ggi530.pages.dev/1541z72ggi530.pages.dev/1281z72ggi530.pages.dev/139
ewidencja czasu pracy kierowcy jak długo przechowywać
