Data wpisu: 30 kwietnia 2013 Oj, opuściłem się w prowadzeniu bloga, opuściłem... nie z braku chęci jednak, lecz z zapracowania. A jest o czym pisać: weźmy spór o sześciolatki w szkole, któremu nie widać końca, czy też właśnie opublikowany raport UNICEF na temat warunków i jakości życia dzieci w krajach rozwiniętych, gdzie Polska wypada dobrze w kategorii edukacji, lecz nieco gorzej w innych. Z braku czasu rozwinę dziś jedynie podjęty wcześniej temat opisu inteligencji w opiniach psychologiczno-pedagogicznych. Obiecałem Wam wszak, Czytelnicy Drodzy, próbkę mej własnej prozy diagnostycznej . A tworząc tę próbkę widzę jasno, że łatwiej krytykować niż samemu tworzyć . Jak mi się udało, oceńcie sami. Poniższy tekst nie jest żadnym modelem a jedynie szkicem. Wyniki badania, które przedstawiam, są przeze mnie zmyślone, albo raczej są próbą odgadnięcia tego, jak faktycznie mogły one wyglądać – próbą opartą na niepełnej i niejasnej informacji zawartej w krytykowanej przez nas poradnianej opinii. *** Dziewczynkę [nazwę ją X] przebadano Testem Inteligencji Wechslera dla Dzieci (WISC-R). W porównaniu z innymi dziećmi w jej wieku, ogólny wynik X mieści się w normie, lecz leży poniżej przeciętnej. Biorąc pod uwagę błąd pomiaru, który zawsze towarzyszy badaniu inteligencji, możemy być 95% pewni iż prawdziwy poziom inteligencji X leży w obszarze pomiędzy inteligencją niską a przeciętną. Ogólny iloraz inteligencji X nie mówi nam jednak zbyt wiele o poziomie jej rozwoju intelektualnego, gdyż X wykazała istotne rozbieżności w wykonaniu odmiennych typów zadań. Jej stosunkowo mocną stroną było rozumowanie słowne, czyli umiejętność rozumienia pojęć i ogólną wiedzę o świecie. W tej kategorii wynik X był przeciętny dla dzieci w jej wieku. W zakresie organizacji percepcyjnej, czyli umiejętności analizy i syntezy materiału wzrokowego, wynik X był słabszy, poniżej przeciętnej. Zdecydowanie najgorzej X wypadła w zadaniach mierzących pamięć krótkoterminową i uwagę (odporność na zakłócenia). Tutaj jej wynik był bardzo niski (deficyt), sugerujący poważne trudności. Szczegółowy opis wyników dziecka oraz klucz do ich interpretacji zawiera załącznik 1 *** Następnie opisałbym zachowanie dziecka w trakcie badania – jego temperament, osobowość i sposób radzenia sobie z wyzwaniem, jakie stanowi rozwiązanie testu inteligencji. Sugestie, jak taki opis mógłby wyglądać, przedstawiają Krasowicz-Kupis i Wiejak w swej książce poświęconej skali inteligencji Wechslera. Oczywiście opis profilu inteligencji oraz sposobu rozwiązywania przez dziecko testu inteligencji to tylko część diagnozy psychologiczno-pedagogicznej – i to wcale nie najważniejsza! Po przedstawieniu wyników wszystkich obserwacji, prób, testów oraz analizy wytworów podjąłbym próbę ich podsumowania. Jedna z komentatorek mojego wcześniejszego wpisu zasugerowała, jak należy to uczynić. Po pierwsze diagnosta musi podjąć próbę wyjaśnienia mechanizmów napotykanych przez dziecko trudności. Po drugie, potrzebne są wskazania względem pracy z dzieckiem. Cytuję autorkę wpisu: „Bardzo dużą wagę przykładam do mocnych i słabych stron dziecka. Staram się opisać, jak mocne strony mogą pomóc mu w przezwyciężaniu problemów szkolnych, podczas zajęć, np. korekcyjno- kompensacyjnych, w toku nauki, w umocnieniu jego wiary we własne kompetencje i sens pracy, jak usprawniać słabe strony. Zapisuję konkretne wskazania, skierowane do szkoły-nauczycieli, rodziców, a także uczniów, po to aby każda ze stron widziała swoje zadania” Zaś tak, moim zdaniem, mógły wyglądać załącznik: ZAŁĄCZNIK 1 Tabela 1. Wyniki poszczególnych skal ZADANIE: Jak się nazywa? Jak wygląda? ZADANIE: Co mierzy? WYNIK PRZELI-CZONY interpretacja % DZIECI W DANYM WIEKU OSIĄGAJĄCYCH WYNIK: LEPSZY NIŻ BADANY/A GORSZY NIŻ BADANY/A Wiadomości Odpowiadanie na pytania z wiedzy ogólnej Wiedza ogólna o świecie, którą dziecko powinno wynieść z domu i szkoły. Znajomość powszechnie przyjętych sądów, zwyczajów i zasad postępowania (skala słowna – czynnik „rozumowanie słowne”) 11 przeciętny 37 63 Podobieństwa Określenie podobieństwa między dwoma pojęciami Zdolność tworzenia pojęć słownych – łączenia słów w sensowne kategorie (skala słowna – czynnik „rozumowanie słowne”) 10 przeciętny 50 50 Arytmetyka Rozwiązywanie zadań arytmetycznych podanych ustnie Rozumienie instrukcji słownych, koncentracja na zadaniu, operacje na liczbach (skala słowna – czynnik „pamięć i odporność na zakłócenia”) 2 bardzo niski (deficyt) 99,6 0,4 Słownik Definiowanie wyrazów Znajomość słów, umiejętność określenia co znaczą (skala słowna – czynnik „rozumowanie słowne”) 13 powyżej przeciętnej 16 84 Powtarzanie cyfr Powtarzanie ciągów cyfr wprost i wspak Pamięć krótkoterminowa, uwaga (skala słowna – czynnik „pamięć i odporność na zakłócenia”) 4 bardzo niski (deficyt) 98 2 Uzupełnianie obrazków Rozpoznanie przedmiotu na obrazku oraz znalezienie brakującej części tego przedmiotu. Percepcja wzrokowa, myślenie pojęciowe, tempo pracy (skala bezsłowna – czynnik „organizacja percepcyjna”) 8 przeciętny 75 25 Porządkowanie obrazków Ułożenie “rozsypanki obrazkowej” w sensowną historyjkę. Planowanie, ocena sytuacji społecznych, rozumowanie niewerbalne, myślenie przyczynowo-skutkowe (skala bezsłowna – czynnik „organizacja percepcyjna”) 12 przeciętny 25 75 Wzory z klocków Analiza przedstawionego wzoru geometrycznego i odtworzenie go za pomocą klocków Analiza i synteza wzrokowa, umiejętność planowania, tempo pracy (skala bezsłowna – czynnik „organizacja percepcyjna”) 4 bardzo niski (deficyt) 98 2 Układanki Układanie puzzle Rozumowanie niewerbalne – organizacja materiału wzrokowego, koordynacja wzrokowo-ruchowa, tempo pracy (skala bezsłowna – czynnik „organizacja percepcyjna”) 6 niski 91 9 Kodowanie Uczenie się “przekładu” jednego ciągu symboli na inny Zdolność uczenia sięwzrokowo-ruchowego, tempo pracy (skala bezsłowna – czynnik „pamięć i odporność na zakłócenia”) 3 bardzo niski (deficyt) 99 1 Labirynty Znajdowanie i wykreślanie drogi w papierowym “labiryncie” Umiejętność planowania, koordynacja-wzrokowo-ruchowa, tempo pracy (skala bezsłowna – czynnik „organizacja percepcyjna”) Skali nie zastosowano - - Legenda do tabeli 1. Interpretacja wyników poszczególnych skal Wynik przeliczony Rozkład wyników w populacji dzieci w tym samym wieku Interpretacja 16-19 Najwyższe 5% wyników Wynik bardzo wysoki 14-15 Najwyższe 16% wyników Wynik wysoki 13 Najwyższe 25% wyników Wynik powyżej przeciętnej 8-12 Środkowe (najbardziej typowe) 50% wyników Wynik przeciętny 7 Najniższe 25% wyników Wynik poniżej przeciętnej 5-6 Najniższe 16% wyników Wynik niski 1-4 Najniższe 5% wyników Wynik bardzo niski (deficyt) Tabela 2. Analiza ilorazów inteligencji % DZIECI W DANYM WIEKU OSIĄGAJĄCYCH WYNIK: LEPSZY NIŻ BADANY/A GORSZY NIŻ BADANY/A Czynnik „rozumowanie słowne” Średni wynik przeliczony: (11+10+13)/3 = 11,3 Wynik przeciętny Czynnik „organizacja percepcyjna” Średni wynik przeliczony: (8+12+4+6)/4 = 7,5 Wynik poniżej przeciętnej Czynnik „pamięć i odporność na zakłócenia” Średni wynik przeliczony: (2+4+3)/3 = 3 Wynik bardzo niski (deficyt) Iloraz inteligencji słowny 87 (95% przedział ufności: 78 – 96) Iloraz w obszarze pomiędzy przeciętnym a poniżej przeciętnej 19 81 Iloraz inteligencji bezsłowny 76 (95% przedział ufności: 66 – 86) Iloraz w obszarze pomiędzy przeciętnym a niskim 5 95 Różnica między ilorazem słowny a bezsłownym 87-76 = 11pkt, nieistotna statystycznie na poziomie 95% Iloraz inteligencji pełny 80 (95% przedział ufności: 66 – 96) Iloraz w obszarze pomiędzy przeciętnym a niskim 9 91 Legenda do tabeli 2. Interpretacja ilorazów inteligencji. Wynik przeliczony Rozkład wyników w populacji dzieci w tym samym wieku Interpretacja 131 i powyżej Najwyższe 2% wyników Wysoki iloraz inteligencji 115-130 Najwyższe 16% wyników Iloraz inteligencji powyżej przeciętnej 85-114 Środkowe (najbardziej typowe) 68% wyników Przeciętny iloraz inteligencji 70-84 Najniższe 16% wyników Iloraz inteligencji poniżej przeciętnej* 69 i poniżej Najniższe 2 % wyników Niski iloraz inteligencji (upośledzenie umysłowe) * wyniki 70-79 określa się mianem „pogranicza upośledzenia umysłowego” Czekam na Wasze opinie o opinii Blog dra Marcina Szczerbińskiego Pochodzę z Bielska-Białej. W dzieciństwie miałem szczęście wędrować sporo po Beskidach i przeczytać wiele dobrych książek. Osobistych kontaktów z trudnościami w czytaniu i pisaniu miałem niewiele, czym jest dysleksja, dowiedziałem się właściwie dopiero w trakcie zajęć na czwartym roku studiów (psychologia, UJ – ach, piękny Kraków!), lecz problematyka ta szybko mnie zainteresowała. Zdecydowałem się napisać doktorat na temat psychologicznych mechanizmów uczenia się czytania i pisania. Ukończyłem go na University College London w 2001 roku. Przez dziesięć lat pracowałem jako wykładowca psychologii w instytucie logopedii na Uniwersytecie w Sheffield, ucząc głównie psychologii rozwojowej, metodologii badań, statystyki oraz problematyki czytania, pisania i dysleksji. W styczniu 2011 raz jeszcze zmieniłem kraj: obecnie pracuję w instytucie psychologii na uniwersytecie w Cork (Irlandia). Mam też trochę doświadczeń w pracy jako nauczyciel angielskiego, tłumacz i statystyk. Na moim biurku w pracy stoi bursztynowa róża – odznaka honorowego członkostwa Polskiego Towarzystwa Dysleksji, z której jestem bardzo dumny. Pytany o moje zainteresowania naukowe odpowiadam: „Wszystko, co wiąże się z fenomenem czytania i pisania” . O tym też będzie ten blog. Historia pisma; psychologiczne mechanizmy uczenia się czytania i pisania; metodyka nauczania tych umiejętności; analfabetyzm funkcjonalny; dysleksja, dysgrafia i dysortografia, ich mechanizmy, diagnoza i terapia – oto niektóre z tematów, które chciałbym poruszyć. Zapraszam do lektury i do dyskusji!

test wechslera przykładowe pytania